Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

... για τον αγωγό TAP, αλλιώς ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*
«TAP»: Ψέματα και αυTAΠάτες


Τέτοιο πανηγύρι είχαμε να ζήσουμε από την εποχή τού (αιωνία του η μνήμη)... Μπουρκάς - Αλεξανδρούπολη!
Τώρα η ευτυχία απέκτησε άλλο όνομα: «ΤΑP» (σσ: «Trans Adriatic Pipelίne», ελληνιστί: «ΤΑΠ»).

Οι κυβερνώντες, από χτες λοιπόν, εμφανίζουν - ανεπισήμως, αφού οι οριστικές ανακοινώσεις αναμένονται για τις 8 Ιούλη - ως «τελειωμένη υπόθεση» την επιλογή του αγωγού «ΤΑΡ», ο οποίος προβλέπεται να διασχίζει τον ελλαδικό χώρο, για τη μεταφορά του φυσικού αερίου από την Κασπία Θάλασσα και το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη.

Ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευαγ. Βενιζέλος, συναντήθηκαν χτες με τους εκπροσώπους της κοινοπραξίας «Shah Deniz II» («Σαχ Ντενίζ ΙΙ») που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα φυσικού αερίου στο Αζερμπαϊτζάν, όπου και ενημερώθηκαν, κατά τις πληροφορίες, για την επιλογή του «ΤΑΡ» έναντι της ανταγωνιστικής κοινοπραξίας «NABUCCO WEST» («Ναμπούκο Γουέστ»), που στη διαδρομή της δεν περιελάμβανε την Ελλάδα.

Με στόχο να υπηρετήσουν την «succes story» προπαγάνδα τους περί «ανάπτυξης» και «επενδύσεων», οι συγκεκριμένες συναντήσεις αξιοποιήθηκαν από τους κυβερνώντες και πυροδότησαν ένα χαρτοπόλεμο από μελέτες, ανακοινώσεις και δηλώσεις για τα δήθεν οφέλη που θα αποκομίσει η χώρα και ο ελληνικός λαός από την κατασκευή του αγωγού. Το υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε μάλιστα μέχρι και σχετική έκθεση για να «διαφημίσει» τα «πλεονεκτήματα που συνεπάγεται για την Ελλάδα ο αγωγός ΤΑΡ».

*
Ας δούμε πρώτα τι ισχυρίζονται, ώστε να έχουμε μια πλήρη εικόνα που θα αποκαθιστά την πραγματικότητα και θα εξηγεί γιατί το πανηγύρι τους είναι... για τα πανηγύρια:
Ανάμεσα στα άλλα, στην έκθεση του υπουργείου Εξωτερικών, γίνεται λόγος για «σημαντική άμεση ξένη επένδυση στην Ελλάδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ» που όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση θα «αυξήσει την απασχόληση»με τη «δημιουργία 2.000 άμεσων και 10.000 έμμεσων νέων θέσεων εργασίας» και που θα φέρει«πολλαπλασιαστικά οφέλη στην ελληνική οικονομία»...

Στην ίδια έκθεση προπαγανδίζεται η «γεωστρατηγική σημασία της ολοκλήρωσης του αγωγού TAP», που όπως υποστηρίζουν «θα είναι μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που έχουν γίνει ποτέ στη χώρα μας και θα σηματοδοτήσει τη δυναμική επανατοποθέτηση της Ελλάδας στο γεωστρατηγικό περιβάλλον και στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής».

Πάντα σύμφωνα με την κυβέρνηση, η διέλευση του «ΤΑΡ» από την Ελλάδα σηματοδοτεί την «αύξηση των επιλογών και της διαπραγματευτικής δύναμης της χώρας μας έναντι των προμηθευτών της» και καθιστά την Ελλάδα «ενεργειακό κόμβο και άξονα στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης»...

Αυτά λέει η κυβέρνηση.

*
Ας δούμε τώρα την αλήθεια πίσω από τις κυβερνητικές υποσχέσεις και εξαγγελίες:

*
Πρώτον: Οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του αγωγού, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΙΟΒΕ, θα είναι μόλις 100!

Σύμφωνα πάντα με την ίδια έκθεση, οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν δεν θα ξεπερνούν τις 4.800 και αυτό μέσα στα επόμενα 54 χρόνια! Οση δηλαδή θα είναι η διάρκεια της σύμβασης της κοινοπραξίας με την ελληνική κυβέρνηση - περιλαμβανομένου και του χρόνου κατασκευής του έργου - και αυτό μόνο στην«περίπτωση που οι σωλήνες του αγωγού προμηθευτούν από εγχώριους παραγωγούς».

Ειδικά κατά τη διάρκεια της κατασκευής του αγωγού και για περίπου τρία χρόνια θα απασχοληθούν εργαζόμενοι - που χωρίς να υπάρχει σχετική πρόβλεψη το υπουργείο τους εκτιμά το πολύ στους 2.000 - με μισθούς και μεροκάματα που θα καθορίσουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι που θα αναλάβουν το έργο, αξιοποιώντας φυσικά την εγχώρια αντεργατική νομοθεσία, που ξεκινά από τα 400 ευρώ βασικό...

*

Δεύτερον: Η διέλευση του αγωγού από την Ελλάδα δεν εξασφαλίζει φτηνό φυσικό αέριο για τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού δεν υπάρχει καμία τέτοια πληροφορία που να αναφέρεται σε τέτοια ρήτρα στην προκαταρκτική συμφωνία κυβέρνησης και κοινοπραξίας «ΤΑΡ».

Οι πληροφορίες, μάλιστα, συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι στην επιλογή της κοινοπραξίας καθοριστικό ρόλο δεν έπαιξε η έγνοια τους να προμηθεύουν με φτηνό αέριο τον ελληνικό λαό, αλλά το ακριβώς αντίθετο! Οτι, δηλαδή, οι αγορές της Ελλάδας και της Ιταλίας, έχουν από τις υψηλότερες τιμές παροχής φυσικού αερίου στην Ευρώπη!

*

Τρίτον: Τα τεράστια κέρδη από τη διέλευση του αγωγού ουδεμία σχέση έχουν με τον ελληνικό λαό. Οπως δεν έχουν, άλλωστε, με το λαό του ίδιου του Αζερμπαϊτζάν, της χώρας παραγωγής του αερίου, όπου ο ένας στους δυο κατοίκους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας! Τα κέρδη θα τα καρπωθούν μια χούφτα μονοπώλια που ελέγχουν την εξόρυξη, τη μεταφορά και την πώληση του φυσικού αερίου. Συγκεκριμένα:

α) Τεράστια κέρδη θα αποκομίσει η κοινοπραξία «Σαχ Ντενίζ ΙΙ», που εκμεταλλεύεται το αζέρικο φυσικό αέριο, την οποία αποτελούν μερικά από τα μεγαλύτερα ενεργειακά μονοπώλια του κόσμου αφού σε αυτή μετέχουν η βρετανική «BP» και η νορβηγική «STATOIL», η Γαλλική «TOTAL», η ρωσική «LUK OIL», η ιταλική «ΕNI», η αζέρικη «SOCAR», η ιρανική «ΝIOC» και η τουρκική «TPAO».

β) Μεγάλα κέρδη επίσης από τη μεταφορά του αερίου θα βγάλουν και οι τρεις εταιρείες που ελέγχουν τον «ΤΑΡ», στις οποίες εκτός της νορβηγικής «STATOIL», περιλαμβάνονται η ελβετική «AXPO» και η Γερμανική «ΕΟΝ».

*

Τέταρτον: Η γεωστρατηγική «αναβάθμιση» και η μετατροπή της Ελλάδας σε «ενεργειακό κόμβο», για τα οποία επαίρεται η κυβέρνηση, εκείνο που «αναβαθμίζει» είναι τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς και μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς.

Ουδείς μπορεί να αμφιβάλει ότι ιστορικά και πολιτικά ο δρόμος της ενέργειας, σε συνθήκες μονοπωλιακής κυριαρχίας, είναι στρωμένος με αίμα. Οση προπαγάνδα κι αν επιστρατεύσουν οι κυβερνώντες για να πείσουν ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία και ΕΕ για τον έλεγχο του «νότιου ενεργειακού διαδρόμου» της Ευρώπης - μέρος του οποίου διαπερνά και την Ελλάδα μέσω και του αγωγού «ΤΑΡ» - θα είναι στρωμένες... με ροδοπέταλα, θα είναι μάταιη.

*
Κόντρα επομένως στα «πανηγύρια», στην Ελλάδα όπου ο περασμένος χειμώνας βρήκε τα 8 στα 10 νοικοκυριά χωρίς οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τις ανάγκες θέρμανσης, η λύση για το λαό δε βρίσκεται στη μετατροπή της χώρας σε διαμετακομιστικό κέντρο και σε πεδίο κερδοσκοπικής δράσης των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων.

Η λύση βρίσκεται στην κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και του ενεργειακού πλούτου της χώρας, στην αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό κυρίαρχο, με τη δική του οικονομία και εξουσία.

Μόνο αυτή η προοπτική μπορεί να εξασφαλίσει την ανάπτυξη όλων των ενεργειακών δυνατοτήτων της χώρας, με σκοπό την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

... η Δεξιά είναι ΠΑΣΟΚ; ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

«Το ΠΑΣΟΚ δεν ξεχνά
τι σημαίνει Δεξιά»!


Στην ομιλία του στην κεντρική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, πριν από μόλις ένα μήνα, στις 25/5/2013, ο κ. Ε. Βενιζέλος είχε δηλώσει με ύφος που δεν σήκωσε ουδεμία αμφισβήτηση περί της βαρύτητας των λόγων του:

«Δεν θα δεχτούμε την παλινόρθωση του κράτους της Δεξιάς και τον παραγοντισμό των κομματικών ποσοστώσεων»!

Ετσι τα είχε πει ο κ. Βενιζέλος.

Σταράτα. Τσεκουράτα...

Τέτοιο «αντιδεξιό» ανένδοτο είχαν να ακούσουν στην κεντρική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ από την εποχή του αείμνηστου Κουτσόγιωργα.

Αυτά, βεβαίως, μέχρι χτες.

Γιατί, από χτες ο «αντιδεξιός» Βενιζέλος διορίστηκε - και απεδέχθη το διορισμό του μετά μεγάλης προθυμίας - στη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης.

Η οποία κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, έχει υπουργό Υγείας τον Αδωνη Γεωργιάδη, υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης τον Κυριάκο Μητσοτάκη και υπουργό Ναυτιλίας τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.

Περιττό να σημειώσουμε ότι όλοι αυτοί στέλνουν στον αντιπρόεδρό τους... περήφανο «αντιδεξιό» χαιρετισμό!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

... πολιτισμός μιας χρήσης; ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*

Χορδή ή συρματόσχοινο;

Αρχές του 1993, δουλεύω στον «Flash» του Κόκκαλη. Η Δύση ασχολείται με τη σοβιετική νεολαία που γίνεται στην οδό Αρμπάτ τάχιστα κάτι σαν τα νιάτα του Μπέβερλι Χιλς. Ο ιδιοκτήτης του σταθμού μπαίνει δυναμικά στον ΟΠΑΠ της Μόσχας. Μας φορτώνει σ' ένα αεροπλάνο να πάμε για την τελετή. Καθυστέρηση πολλών ωρών στο αεροδρόμιο. Η «Aeroflot» καρκινοβατεί όσο και η γκλάσνοστ. Μαζί με τις αποσκευές των υπερεπισήμων φορτώνονται στο αεροπλάνο και κασόνια με λεμόνια. Δημοσιογράφος είμαι και ρωτάω: «Γιατί;». «Δεν έχουν λεμόνια γενικώς και χρειάζονται για τη δεξίωση;»... Από τότε η Αρμπάτ έγινε Σόχο και ο Πούτιν πρόεδρος και σταρ του διεθνούς τζετ σετ.

Στο πούλμαν από το αεροδρόμιο προς το κέντρο της Μόσχας κάποιος σηκώνεται και μοιράζει σ' όποιον θέλει εισιτήρια για τα Μπαλσόι. Ασφυκτικό το πρόγραμμα. Θα μας άφηναν εκεί και θα μας έκαναν τη χάρη να πάνε τις βαλίτσες στο ξενοδοχείο. Δεν κατέβηκα. Ημασταν πτώματα. Δυο ντόπιοι συνοδοί κατέβηκαν κι αναμείχθηκαν μ' ένα πλήθος εργαζομένων ντυμένων με τα ρούχα της δουλειάς, χιόνι, λάσπη, μπότες, ακόμα και πλαστικές σακούλες στα χέρια. Οι Μοσχοβίτες έσπευδαν ακόμα στα Μπαλσόι τους. Κι εγώ με το μικροαστισμό μου σκεφτόμουνα πως δεν είμαι κατάλληλα ντυμένη... Εκστασιάστηκα και ντράπηκα τόσο που 20 χρόνια μετά να θυμάμαι τι έχασα εκείνο το απόγευμα που έτσι κι αλλιώς αποκοιμήθηκα στη συνέντευξη Τύπου που πήγαμε κατευθείαν χωρίς να νοιαζόμαστε για την ενδυμασία...

Την ιστορία τη θυμήθηκα συχνά - πικρά αυτές τις μέρες που η «κάθαρση» στην ΕΡΤ άρχισε από τα «Μουσικά Σύνολα» και η θλίψη της απολυμένης μουσικού έκανε το γύρο του κόσμου από τους υποκριτές που κηδεύουν τον πολιτισμό και μετά το παίζουν τεθλιμμένοι συγγενείς τους.

20 χρόνια μετά flash άνοιξε για την απεργία, η «Intralot» χτύπησε και πήρε την τεχνική υποστήριξη του ΟΠΑΠ, ο... Σίμος του Λεμονόσοφ κάλυψε το αστικό φιάσκο ΔΕΠΑ με τρικομματική γκλάσνοστ μαϊμού και ο Χατζηδάκις είμαι σίγουρη ότι έχει πια ερμηνεύσει «το χαμόγελο της Τζοκόντας». Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται τη νομιμότητα των αστών.

Και σήμερα που γράφω, μέρα μουσικής. Οι αναστεναγμοί των απολυμένων μουσικών που θα ψωμολυσσάξουν σαν αυτούς της «Ορχήστρας των Χρωμάτων» κι άλλων πολλών περικοπών, δεν ηχούν σαν σάλπιγγες της Ιεριχούς στα τείχη των μαύρων θεσμών.

Ποτέ καμιά «σωτηρία» λαών και κοινωνιών δεν ήρθε πουθενά όταν αφέθηκαν να οδηγηθούν στην πεποίθηση ότι κι ο πολιτισμός είναι σαν τις χαρτοπετσέτες. Μιας χρήσης σκούπισμα για λαδωμένα στόματα και αλάδωτα μυαλά.

Οταν πονάω πολύ, πάω στη γλώσσα. Καταφύγιο. Νομή συν οίκος. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Συρρικνώνονται και συγχωνεύονται 200 σχολειά και κάμποσα νοσοκομεία κατεβάζουν ρολά. Ετσι γίνεται πάντα, όταν οι αστοί νέμονται τον οίκο μας. Μπορούν να περάσουν μια ορχήστρα και να βλέπουν τις χορδές του τσέλου και της βιόλας σαν συρματόσχοινο. Μου φτάνει να ξέρω κι επομένως να ελπίζω πως κανένας απολυμένος μουσικός δεν θα σπάσει το όργανό του από πίκρα και αγανάκτηση...

Υ.Γ. Ως βουλευτής ΚΚΕ δεν θυμάμαι πόσες Ερωτήσεις έχουν κάμει στη Βουλή για τα «Μουσικά Σύνολα» της ΕΡΤ και της «Ορχήστρας των Χρωμάτων». Δεν άρκεσαν. Θα τις αφήσω στη σακούλα της εργάτριας που δεν υπάρχει πια με την περιβολή της φάμπρικας στα σκαλιά του Μπαλσόι.

Χορδή ή συρματόσχοινο είναι ο πολιτισμός μωρέ;
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

... τι τρεις, τι δύο - επετειακό ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

Οι κυβερνήτες μας...


Αύριο συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ορκωμοσία της κυβέρνησης των κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη.

Πριν από τη συγκρότηση της τρικομματικής τους κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, οι τρεις συνιστώσες αυτής της «συνισταμένης εθνικής σωτηρίας» - όπως αποκαλεί ο Βενιζέλος τη συγκυβέρνηση - στο ενδεχόμενο να συμπράξουν μεταξύ τους και στις ερωτήσεις αν θα συγκυβερνήσουν, απαντούσαν ως εξής:

*

1) «Τη συγκυβέρνηση (σ.σ.: της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ) τη θέλουν τριών ειδών συμφέροντα: Πρώτον, το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, τη στηρίζουν όλα εκείνα τα συμφέροντα και οι συντεχνίες που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα και, τρίτον, την προτιμούν όσοι εντός και εκτός χώρας θέλουν την αυριανή κυβέρνηση αδύναμη και ελεγχόμενη».
(Αντώνης Σαμαράς, 7/4/2012)

«Δεν θέλω να συγκυβερνήσω με το ΠΑΣΟΚ και δεν συμφέρει τον ελληνικό λαό να γίνει τέτοια συγκυβέρνηση, συμφέρει μόνο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά, συμφέρει τη διαπλοκή και τα εξωθεσμικά κέντρα».

(Αντώνης Σαμαράς, 3/5/2012)

Αυτά τα έλεγε ο πρωθυπουργός. Δηλαδή, ο επικεφαλής μιας κυβέρνησης που - αν πιστέψουμε τα (προεκλογικά) λεγόμενά του - τι συγκρότησε και σε τι προΐσταται; Σε τίποτα λιγότερο από μια συγκυβέρνηση που «συμφέρει τη διαπλοκή», τα «εξωθεσμικά» και τα «εκτός χώρας κέντρα»...

*

2) «Απέναντί μας λοιπόν έχουμε όχι ένα κεντροδεξιό μέτωπο, αλλά το μέτωπο της καθαρής και σκληρής δεξιάς, της "καραδεξιάς" (...) Μια συσπείρωση ακραίων στην πλειοψηφία τους στοιχείων, που επανέρχονται στην κοίτη τους στο όνομα μιας μικροπαραταξιακής επιδίωξης. Εχουμε απέναντί μας τον κ. Σαμαρά και το κόμμα του (...)».
(Ευάγγελος Βενιζέλος, 25/5/2012)

Αυτά τα έλεγε ο ένας εκ των δύο στενότερων συνεργατών του κ. Σαμαρά. Ο συγκυβερνήτης του κ. Σαμαρά, ο κ. Βενιζέλος. Αυτός είναι που σήμερα αποκαλεί τη συγκυβέρνηση «συνισταμένη εθνικής σωτηρίας». Αλλά αν πιστέψουμε τα (προεκλογικά) λεγόμενά του, δεν πρόκειται για «κυβέρνηση σωτηρίας». Πρόκειται για μια σύμπραξη με την «καθαρή», τη «σκληρή δεξιά», την «καραδεξιά», των «ακραίων στην πλειοψηφία τους στοιχείων»...

*

3) «Δεν θα γίνουμε το αριστερό άλλοθι της προωθούμενης συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ».
(Φώτης Κουβέλης, 3/5/2012)

Εδώ τα σχόλια, μάλλον, είναι περιττά...

***

Κατόπιν αυτών, άμα τη συμπληρώσει του ενός έτους διακυβέρνησης του τόπου από τους παραπάνω, από τους φορείς, δηλαδή,

των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, των Προεδρικών Διαταγμάτων, των επιστρατεύσεων, του «μαύρου» στην ΕΡΤ και σε όλες τις κρατικές επιχειρήσεις που ακολουθούν, των «λουκέτων» σε σχολεία και νοσοκομεία, του καταλόγου του ξεπουλήματος που έφτασαν να περιλαμβάνει ακόμα και τον τοίχο της Καισαριανής,

δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε, τρεις φορές

(μία για τον καθέναν από τους τρεις συνεπείς, αξιόπιστους, σταράτους «σωτήρες» μας):

«Ζήτω»! «Ζήτω»! «Ζήτω»!
---
*

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

... η ΕΡΤ ως μνημονιακή "υποχρέωση" ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

ΕΡΤ: Της έριξαν «μαύρο»
από το Μνημόνιο 1


Μνημόνιο (τέταρτη επικαιροποίηση, σελ.7, 8): Το «λουκέτο» στην ΕΡΤ και σε μια σειρά φορείς αποτελεί υπογεγραμμένη μνημονιακή τους «υποχρέωση», την οποία επαναβεβαίωσαν τον Ιούλη του 2011

Όλα ήταν προσχεδιασμένα, προκαθορισμένα, προμελετημένα και προσυμφωνημένα.
Το ΠΑΣΟΚ που υπέγραψε το πρώτο Μνημόνιο, και όλα τα Μνημόνια,

η ΝΔ που υπέγραψε τα επόμενα Μνημόνια και συμφώνησε αναδρομικά με το πρώτο (σ.σ.: είδαμε όλοι τον κ. Σαμαρά να αναφωνεί εκείνο το περίφημο «ουδείς αναμάρτητος» κάνοντας την αυτοκριτική του που δεν το ψήφισε),
η ΔΗΜΑΡ που συγκυβερνά με τους προηγούμενους συμβάλλοντας σαν «Αριστερά της ευθύνης» που είναι στην προώθηση της πολιτικής των Μνημονίων,

έχουν προδιαγράψει τη διάλυση των πάντων. Η ΕΡΤ ήταν μόνο η αρχή. Συγκεκριμένα:

Ηδη από τις 22 Νοέμβρη 2010, στο λεγόμενο «Επικαιροποιημένο Μνημόνιο» (σελίδες 39, 57, 58) έχουν συμπεριλάβει την ΕΡΤ σε ένα μακρύ κατάλογο «λουκέτων». Το «λουκέτο» αφορά σε εκείνες τις κρατικές επιχειρήσεις για τις οποίες, όπως αναφέρεται στο κείμενο της «δεύτερης επικαιροποίησης» του Μνημονίου,

«Η Κυβέρνηση υιοθετεί ένα σχέδιο δράσης για την αναδιάρθρωση των δημόσιων επιχειρήσεων που θα οδηγήσει σε κλείσιμο των μη βιώσιμων (...)».

Ανάμεσα στις άλλες επιχειρήσεις, εκτός από την ΕΡΤ, το «σχέδιο δράσης» των «αναδιαρθρώσεων» και των «λουκέτων» περιλαμβάνει από το Μετρό και τον ΗΣΑΠ μέχρι τα Αμυντικά Συστήματα, κι από το ΚΕΕΛΠΝΟ και τον ΕΟΤ μέχρι τον ΕΛΓΑ!

Ηδη από τις 2 Ιούλη 2011, στο λεγόμενο «Μνημόνιο Συνεννόησης» (πρόκειται για την τέταρτη «επικαιροποίηση» του Μνημονίου, σελίδες 7, 8) επαναβεβαιώνουν ότι προωθούν

«Νομοθεσία για την κατάργηση, συγχώνευση και συρρίκνωση μη βιώσιμων φορέων (...) Μεταξύ άλλων η νομοθεσία θα αφορά μεγάλους φορείς που θα κλείσουν και των οποίων οι αρμοδιότητες θα μεταφερθούν (...)».

Μνημόνιο (δεύτερη επικαιροποίηση, σελ. 39, 57, 58): Εχουν προδιαγράψει το κλείσιμο της ΕΡΤ και τη διάλυση μιας σειράς επιχειρήσεων από το Νοέμβρη του 2010
Στις επιχειρήσεις που από τότε είχαν αποφασίσει ότι θα περάσουν από το «μαχαίρι» της συρρίκνωσης, της συγχώνευσης και της κατάργησης, έχει και πάλι την «τιμητική» της η ΕΡΤ, αλλά και φορείς όπως το ΙΓΜΕ, ο ΕΟΜΜΕΧ, ο ΟΣΚ κ.λπ.
Σύμφωνα με τους αρχικούς τους σχεδιασμούς, η νομοθεσία για το «λουκέτο» στην ΕΡΤ και στους άλλους φορείς θα είχε κατατεθεί από την κυβέρνηση τον Ιούλη του 2011 και θα είχε υιοθετηθεί από το Κοινοβούλιο μέχρι τα μέσα Αυγούστου του 2011.

Με άλλα λόγια:

Ο,τι κάνουν στην ΕΡΤ και ό,τι θα κάνουν παντού, αν ο λαός δε βάλει «λουκέτο» στην πολιτική τους, είναι κομμάτι εκείνου του «σωτήριου» έργου που παίζεται χρόνια στην Ελλάδα και που οι «σωτήρες» το είχαν κατά νου εξ αρχής. Απλώς το... καθυστέρησαν λίγο.
---
*

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

... είναι η Δημοκρατία, ηλίθιε ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*

Δημοκρατία


Η Δημοκρατία,

που αναγνωρίζει στον εκάστοτε υπουργό τη δικαιοδοσία, με μια μονοκονδυλιά, να βάζει «μαύρο» σήμερα στην ΕΡΤ, αύριο στη ΔΕΗ και στην ΕΥΔΑΠ, μεθαύριο στα Αμυντικά Συστήματα, στα Ναυπηγεία και στα Ασφαλιστικά Ταμεία,

η Δημοκρατία που πορεύεται με ντουζίνες Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και με Προεδρικά Διατάγματα, με ΤΑΙΠΕΔ και ξεπουλήματα, με διαδοχικές επιστρατεύσεις και με συκοφαντίες, με κοινωνικό κατατεμαχισμό και με διαρκείς επιχειρήσεις κοινωνικού αυτοματισμού,

δεν είναι άγνωστη.

Είναι η Δημοκρατία που αμέσως μετά το πρώτο Μνημόνιο επέβαλε απόφαση που επιτρέπει στον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες (όπως οι δανειακές συμβάσεις), που δεσμεύουν τη χώρα και το λαό, χωρίς καν τυπική έγκριση της Βουλής.

Είναι η Δημοκρατία που με τους νόμους της βγάζει «παράνομες» και «καταχρηστικές» το 95% των απεργιών και των κινητοποιήσεων του λαού.

Είναι η Δημοκρατία που έστειλε τα ΜΑΤ ενάντια στους απεργούς χαλυβουργούς -για «να ανοίξει το εργοστάσιο», όπως είπαν οι Δενδιοκεδίκογλου- αλλά όταν το εργοστάσιο το έκλεισε ο ίδιος ο βιομήχανος, ποτέ δεν έστειλε ΜΑΤ εναντίον του για να το ανοίξει...

Είναι η Δημοκρατία που μόλις ο «902» έδωσε τη «φωνή» και την εικόνα του για να μεταδίδεται το σήμα της ΕΡΤ «έστειλε» την εταιρεία «Digea» των ιδιωτών καναλαρχών να «φιμώσουν» και τον «902», και έσπευσε να εκδώσει και απόφαση, ώστε να καλύψει -αναδρομικά- τους τραπεζίτες, εφοπλιστές και εργολάβους καναλάρχες.

Είναι η Δημοκρατία που μοιράζει δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες και που πολύ πριν από το «λουκέτο» στην ΕΡΤ είχε ήδη «αποφασίσει και διατάξει» το κόψιμο των μισθών, τον αφανισμό των συντάξεων, τη διάλυση των νοσοκομείων, το «λουκέτο» σχολείων, το «κούρεμα» των ασφαλιστικών ταμείων, την «κινεζοποίηση» των εναπομεινάντων εργαζομένων, είχε ήδη «αποφασίσει και διατάξει» ότι στην Ελλάδα δεν θα ισχύει ούτε καν εκείνο το απίθανο «ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια», αλλά το ένας εργαζόμενος... ανά σόι ανέργων.

Αυτή είναι η Δημοκρατία τους.

Και για να μην κοροϊδευόμαστε, όσοι παριστάνουν είτε τους έκπληκτους με τα αντιδημοκρατικά και αυταρχικά ατοπήματα αυτής της Δημοκρατίας, είτε τους επίδοξους διορθωτές της, δεν μπορεί να μη γνωρίζουν:

Το βασικό γνώρισμα αυτής της Δημοκρατίας δεν είναι ότι έχει εκτραπεί ή ότι έχει παρεκτραπεί. Το βασικό της γνώρισμα είναι ότι πρόκειται για μια Δημοκρατία ταξική. Για μια Δημοκρατία αστική. Καπιταλιστική. Κεφαλαιοκρατική.

Επομένως, ο αγώνας ενάντια στην εκτροπή και στην παρεκτροπή της ταξικής, της αστικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας για τους λίγους, ούτε ρεαλιστικός, ούτε αποτελεσματικός, αλλά πολλές φορές ούτε και ειλικρινής είναι, εφόσον εισηγείται «λύσεις» που εξαντλούνται στη διατήρηση αυτής της -κατά τα άλλα «διορθωμένης» αλλά πάντα ίδιας- αστικής, καπιταλιστικής, κεφαλαιοκρατικής Δημοκρατίας.

Καμία κεφαλαιοκρατική Δημοκρατία, ακόμα κι όταν -ανάλογα με το ιστορικό και πολιτικό περιβάλλον- συνοδεύεται με ολίγον από «δημοκρατική βελτίωση» και με ολίγον από «δημοκρατική διόρθωση», δεν διαφυλάσσει το λαό και τα δικαιώματά του από την (ιστορικά επαναλαμβανόμενη) «μαύρη» εκτροπή και παρεκτροπή της.

Ο λαός, χωρίς να παραιτείται ούτε στιγμή από την ανυποχώρητη και αταλάντευτη πάλη του ενάντια στον αντιδημοκρατικό κατήφορο και τη φαλκίδευση των δημοκρατικών του δικαιωμάτων, χωρίς να σταματά ποτέ να επιδιώκει την υπεράσπιση, την κατοχύρωση και τη διεύρυνση αυτών των δικαιωμάτων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δεν πρέπει να ξεχνά: Από την εκτροπή της αστικής Δημοκρατίας δεν θα διαφυλαχτεί μέσα από τη μακιγιαρισμένη διατήρησή της, αλλά -τελικά- μέσω της δημοκρατικής ανατροπής της.

Που σημαίνει:

Εγκαθίδρυση από το λαό και θεμελίωση πάνω στο βάθρο της ύψιστης δημοκρατικής νομιμοποίησης που συνιστά η θέληση της λαϊκής πλειοψηφίας, εκείνης της ανώτερης (και δημοκρατικότερης) Δημοκρατίας που πρέπει και είναι εφικτό να υπάρξει:

Της εργατικής Δημοκρατίας. Της Δημοκρατίας για τους πολλούς.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

... τι είναι η ΕΡΤ, τελικά; ...

*
mediablog.gr
***
*

H ΕΡΤ που αγαπάμε να μισούμε


Τι είναι η ΕΡΤ τελικά; Ας καταλήξουμε αν την αγαπάμε ή τη μισούμε. 

- Είναι τα δελτία ειδήσεων που τόσα χρόνια μας φλόμωναν με κυβερνητικές ανακοινώσεις, δηλώσεις της αντιπολίτευσης και απαντήσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου; Είναι τα δελτία που τόσα χρόνια (ανεξαρτήτως κυβέρνησης) κατηγορούσαν όλοι ωςπροπαγανδιστικά;

- Είναι τα talk shows στα οποία εναλλάσονταν δεξιοί και αριστεροί παρουσιαστές; Επί ΠΑΣΟΚ Κούλογλου, Μαχαίρας, Παπαπαναγιώτου, Σπηλιόπουλος και επί Ν.Δ. Κοττάκης, Πολίτης, Παναγιωταρέα και Κουβαράς;

- Είναι οι αθλητικές μεταδόσεις με το Θεοφιλόπουλο, τον Βερνίκο, τον Χατζηγεωργίου και το λοιπό dream team;

- Eίναι το μαύρο μιας ώρας στους Ολυμπιακούς Αγώνες για το οποίο δεν παραιτήθηκε ούτε ένας;

- Είναι οι απευθείας αναθέσεις εκπομπών σε ημέτερους και οι υπερωρίες εκατοντάδων ωρών;

- Είναι οι 1200 μονιμοποιηθέντες επί Παυλόπουλου, που στην πλειοψηφία τους ήταν χωρίς πτυχίο και ανειδίκευτοι με αποτέλεσμα η ΕΡΤ να φορτωθεί πλεονάζον και άχρηστο προσωπικό;

- Είναι τα επιπλέον τρία ψηφιακά κανάλια που στήθηκαν επί Παναγόπουλου, χωρίς business plan και έκλεισαν μετά από λίγα χρόνια;

- Είναι ο Τηλεοπτικός Σταθμός Πάτρας και Ηρακλείου με τους δεκάδες εργαζόμενους που δεν παράγουν απολύτως τίποτα;

- Είναι οι 3 ανταποκριτές στην Αυστραλία, οι 2 στις ΗΠΑ, ο 1 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου (που δεν κάλυψε ούτε την πτώση Μουμπάρακ), ο αθλητικός ανταποκριτής που εστάλη στο Λονδίνο ή κόρη ανταποκριτή που εστάλη στο Μονπελιέ επειδή έτσι τη βόλευε;

- Είναι τα ρουσφέτια του Κεδίκογλου, όπως η κ. Σαλαγκούδη, ο κ. Καμπανέλης και η κ.Ρέτσα για τα οποία δεν έκλεισαν ούτε μια μέρα την ΕΡΤ οι συνδικαλιστές;

- Είναι οι δεκάδες σύμβουλοι της εποχής Παναγόπουλου με τους μισθούς των 120 χιλιάδων ευρώ;

- Είναι οι διευθυντές ειδήσεων που μετά πήγαν διευθυντές σε εφημερίδες που στηλιτεύουν την ΕΡΤ και έπαιρναν 200 χιλιάδες ευρώ;

- Είναι οι νυν διαμαρτυρόμενοι παρουσιαστές και αρχισυντάκτες που στην εποχή του πάρτι έπαιρναν μπόνους 70 και 80 χιλιάδες ευρώ;

- Είναι οι εκπομπές του στρατού και της Βουλής;

Όχι θα πείτε οι περισσότεροι. Άρα τι είναι η ΕΡΤ;

- Είναι ο Εξάντας (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το Παρασκήνιο (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το Μονόγραμμα (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), τα Βιβλία στο Κουτί (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), οι Κεραίες της εποχής μας (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το Balkan express (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το Στην υγειά μας (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το Σαν Σήμερα (εσωτερική παραγωγή), τα Άκρα (εσωτερική παραγωγή), τα Αληθινά Σενάρια (εσωτερική παραγωγή), το Ουράνιο τόξο (εσωτερική παραγωγή).

- Είναι το 3ο πρόγραμμα, ο 958fm και το Kosmos fm.

- Είναι το ERT Archives και ας έχει κλειστό χωρίς δωρεάν διανομή το αρχείο της ΕΡΤ.

- Είναι τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα όπως τα παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου, το καλλιτεχνικό πατινάζ, τα μουντιάλ και οι Ολυμπιακοί Αγώνες.


Ας είμαστε ρεαλιστές

- ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ πρέπει να υπάρχει. Πρέπει να έχει 5 κανάλια (ΕΤ1, ΝΕΤ, ΕΤ3, ΕΡΤ HD, ERT SAT); ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ.

- ΔΗΜΟΣΙΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ πρέπει να υπάρχει. Πρέπει να έχει 5 εθνικά και 19 περιφερειακά και 2 προγράμματα βραχέων; ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ

Χρειάζονται 2656 μόνιμοι εργαζόμενοι; Και αν ναι γιατί πρέπει να προσλαμβάνονται συνεχώς και συμβασιούχοι (συνήθως κακοπληρωμένοι και χωρίς εργασιακά δικαιώματα);

Η κυβέρνηση Σαμαρά φέρθηκε αυταρχικά και πήρε ένα τεράστιο ρίσκο. Έκλεισε την ΕΡΤ χωρίς να έχει ετοιμάσει απόλυτα την επόμενη μέρα, χωρίς να έχει αξιολογήσει τους εργαζόμενους, βάζοντάς τους όλους στο ίδιο τσουβάλι, ικανούς και μη, αργόσχολους και εργαζόμενους σκληρά.

Πρέπει άμεσα να γίνει ο διαγωνισμός για την πρόσληψη του προσωπικού. Πρέπει να υπάρξει πρόνοια για τους “καλούς” και απόλυτη διαφάνεια για τους νέους. Αλλά σίγουρα η ΕΡΤ δεν πρέπει να γυρίσει πίσω. Δεν πρέπει να παραμείνει το άντρο της ΠΟΣΠΕΡΤ που ανεβοκατέβαζε διακόπτες, συνδιοικούσε και αρνούνταν κάθε αλλαγή και εξέλιξη. Πρέπει να γίνει ένας οργανισμός με μέγεθος ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ και των ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ, με το βλέμμα στο μέλλον και χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος.

Πως μπορούμε να το καταφέρουμε;

Στηρίζοντας το θεσμό της δημόσιας τηλεόρασης, αλλά όχι όσους δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

... στη νήσο - Μνημόνιο ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*

Οι ...πειρατές της Συριζαϊκής

Ολη η χώρα ως κοινωνία ήρθε και συρρικνώθηκε πάνω σ' ένα νησάκι στη μέση του μεταπολιτευτικού ωκεανού. Επιβιβασμένη σε πειρατικά σκάφη, με βαρελάκια καταναλωτισμού ως ρούμι για να ξεπερνιέται ο πόνος απ' το ιδεολογικό σκορβούτο και την επιπόλαιη επανασυγγραφή της Ιστορίας, μια κοινωνία σαν την ελληνική, μετέωρη μεταξύ ανατολικού ήθους και δυτικού έθους, κατέστη ανίκανη να επεξεργαστεί τις αντιφάσεις της. Στη νήσο - Μνημόνιο, δηλαδή μια εξελικτική καπιταλιστική επιτομή οικονομικών συμφωνιών λεόντιας βαρύτητας, ξεβράστηκαν κουφάρια αγώνων και παραδόσεις εργατικού κινήματος, στο όνομα οπορτουνίστικων σεντουκιών με φλουριά ψήφων.

Αυτή η παγίδευση του συλλογικού γίγνεσθαι και κυρίως πράττειν, το οποίο δεν μπορεί να αντισταθεί χωρίς ταξική συνείδηση αλλά και εγρήγορση σε ό,τι αφορά την ανάληψη ιστορικής ευθύνης σε εποχές κρίσης, ήδη κοστίζει και θα κοστίσει ακόμη περισσότερο στις μάζες των εργαζομένων και νυν ανέργων. Υφίστανται μια βίαιη, απολύτως σύγχρονη προλεταριοποίηση και συνάμα υπό την ψευδαίσθηση ότι κυριαρχούν στη νήσο - Μνημόνιο, αρνούνται πρώτα τη δύναμη που έχει ένα συνειδητό προλεταριάτο και αμέσως μετά, σχεδόν φυσικά, το άχθος της βαθιάς κι ανεπίστρεπτης σύγκρουσης με το κεφάλαιο. Ετσι, όταν το κίνημα της... πατάτας μετεξελίχθηκε σε νέο επιχειρηματικό κατεστημένο, οι πειρατές μουγκάθηκαν. Κι ύστερα ήρθαν οι μαυρόμυαλοι ναζί, όλοι όσοι χωράγανε απ' τον ώμο ως την παλάμη του Κατίδη τεντωμένοι, να μιλάνε για το χρυσάφι που κρύβεται στις στάχτες των φούρνων των ανθρώπων.

Η παγίδευση της αντίστασης στην καπιταλιστική επίθεση από τους πιο πετυχημένους ευκαιριακά πειρατές, αυτούς τους Πειρατές της Συριζαϊκής, μέσα στο μνημονιακό ιδεολογικό μαντρί, φάνηκε σε επικίνδυνα εκφυλιστικά φαινόμενα του εργατικού κινήματος. Οταν κοντά χίλιοι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι δεν προσέρχονται στις εργασίες του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, κι όταν οι γκαιμπελίσκοι της καθημερινής προπαγάνδας ιδιοκτήτες ταξί συγκροτούν τάχιστα χρυσαυγίτικο σωματείο με ισχύ, τότε η απόφαση για απεργία περνάει στην αστυνομία και δεν ανοίγει μύτη! Η αντιμνημονιακή σημαία όμως κυματίζει περήφανα.

Η χρησικτησία της ψευδαίσθησης Μνημόνιο, ευθέως και νομότυπα αμφισβητούμενη από ανεξάρτητους Ελληνες και μελανοχίτωνες αντάμα, ισοπέδωσε και τη γλώσσα της αριστεράς. Καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, σοσιαλισμός, εργατική τάξη, τάξη σκέτο νέτο, εξαφανίστηκαν. Οι πειρατές τώρα κάθονται στο τραπέζι με τους αρχηγούς των στόλων και διαπραγματεύονται τη δανειακή συμφωνία πασπαλίζοντάς την με την γκλαμουριά ενός Ολιβερ Στόουν... Το πλήρωμα μπορεί να αλαλάζει, επειδή στο κατάρτι κρεμάστηκε ένας πράσινος ή ένας γαλάζιος που δεν μπήκε εγκαίρως σε πολύχρωμο κλουβί. Στην κρυφή μαύρη γλώσσα του καπιταλιστή, πάντως, η επανάσταση αποκαλείται «αλλαγή» και η θάλασσα των απαιτήσεων χωράει σ' ένα ποτήρι διά όποιον την ομιλεί. Και οι πραγματικοί πειρατές του πλούτου που παράγει η εργατιά αλωνίζουν ανενόχλητοι τα πέλαγα.

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

... ρατσισμός, ξενοφοβία - Απόφαση 2008/913/ΔΕ ...

*
e-lawyer
***
*


Η "άρνηση γενοκτονίας"
κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο



Η συζήτηση για την θέσπιση νέων ποινικών διατάξεων για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας εκκινεί από την υποχρέωση της Ελλάδας να ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο την Απόφαση - πλαίσιο 2008/913/ΔΕ του Συμβουλίου της ΕΕ. Η απόφαση - πλαίσιο αποσκοπεί κυρίως στον συντονισμό των νομοθεσιών των κρατών - μελών της ΕΕ, προκειμένου να προωθηθεί η συνεργασία των κρατών μελών σε αστυνομικές και δικαστικές υποθέσεις. Η Ελλάδα έχει από το 1979 έναν νόμο για την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων. Αυτό που δεν έχει και είναι η ουσιαστικότερη απόκλιση του εθνικού δικαίου από την Απόφαση - πλαίσιο είναι μια διάταξη που να στοχοποιεί την "αρνηση γενοκτονιών", όπως θα λέγαμε σχηματικά το εν λόγω αδίκημα που προβλέπεται σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Η Απόφαση - πλαίσιο θεσπίστηκε το 2008, όταν ήταν ήδη γνωστές οι ενστάσεις για τέτοιου είδους νομοθεσίες, ως προς τον σεβασμό της ελευθερίας της έκφρασης από τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, τους αναθεωρητές ιστορικούς που εξέφραζαν μια ιστορική άποψη διαφορετική από την "επίσημη" ή την κρατούσα σχετικά με τα γεγονότα του Γ' Ράιχ. Το 2008 η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε πλήρη επίγνωση της κριτικής που είχε αναπτυχθεί εναντίον αυτών των νομοθεσιών, αλλά και των διαδικασιών που υπέβαλαν σε έλεγχο συμβατότητας αυτών των διατάξεων προς την ελευθερία της έκφρασης. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ελέγχου του γαλλικού νόμου Γκεϊσό ήταν η υπόθεση Faurisson κατά Γαλλίας. Η υπόθεση έφτασε στην Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου των Ηνωμένων Εθνών που ελέγχει κατά πόσον τα κράτη τηρούν το Διεθνές Σύμφωνο για τα Πολιτικά Δικαιώματα, στο άρθρο 19 του οποίου προστατεύεται η ελευθερία της έκφρασης. Η Επιτροπή έκρινε ότι ο νόμος Γκεϊσό, όπως εφαρμόστηκε από την δικαιοσύνη στην υπόθεση Faurisson δεν ήταν αντίθετος στην ελευθερία της έκφρασης γιατί δεν τιμωρούσε την άποψη, αλλά προστάτευε τους Εβραίους από τον κίνδυνο της εναντίον τους δημιουργίας ενός κλίματος αντισημιτισμού. Έτσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν αποφάσισε να τυποποιηθεί η άρνηση γενοκτονιών κλπ, έλαβε ιδιαίτερα υπόψη της ότι δεν πρέπει να ποινικοποιηθεί η διαφορετική άποψη αλλά κυρίως οι συνέπειες που μπορεί να έχει η έγερση βίας εναντίον ατόμων ή ομάδων για μη επιλεγόμενες, εγγενείς ιδιότητες.

Η τυποποίηση του αδικήματος στην επίμαχη απόφαση πλαίσιο είναι η εξής:

Άρθρο 1

1. Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίσει ότι τιμωρούνται οι ακόλουθες εκ προθέσεως τελούμενες πράξεις:
α)...
β) ...
γ) η δημόσια επιδοκιμασία, η άρνηση ή η χονδροειδής υποτίμηση της σοβαρότητας όσον αφορά εγκλήματα γενοκτονίας, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, όπως ορίζονται στα άρθρα 6, 7 και 8 του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, και η οποία στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους ομάδας που προσδιορίζεται βάσει της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής όταν η συμπεριφορά εκδηλώνεται κατά τρόπο που είναι πιθανόν να υποκινήσει βία ή μίσος στρεφόμενο κατά μιας τέτοιας ομάδας ή μέλους μιας τέτοιας ομάδας,


δ) η δημόσια επιδοκιμασία, άρνηση ή χονδροειδής υποτίμηση της σοβαρότητας των εγκλημάτων τα οποία ορίζονται στο άρθρο 6 του Καταστατικού του Διεθνούς Στρατοδικείου που προσαρτάται στη συμφωνία του Λονδίνου της 8ης Αυγούστου 1945, η οποία στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους τέτοιας ομάδας που προσδιορίζεται βάσει της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, όταν η συμπεριφορά εκδηλώνεται κατά τρόπο που είναι πιθανόν να υποκινήσει βία ή μίσος στρεφόμενο κατά μιας τέτοιας ομάδας ή μέλους μιας τέτοιας ομάδας.Επομένως, το αδίκημα όπως τυποποιείται από το ευρωπαϊκό δίκαιο που πρέπει να ενσωματώσουμε δεν περιορίζεται στην "άρνηση γενοκτονίας", αλλά συνοδεύεται και από την προϋπόθεση του κινδύνου επέλευσης ενός αποτελέσματος που αφορά την υποκίνηση βίας ή μίσους εναντίον ατόμου ή ομάδας. Με αυτόν τον τρόπο, η ΕΕ δεν καλεί σε ποινικοποίηση του "μισαλλόδοξου λόγου", αλλά καλεί τα κράτη να συνδέσουν αναπόσπαστα την τιμωρητική διάταξη με την πιθανή υποκίνηση εγκληματικού αποτελέσματος. Στο άρθρο 2 της Απόφασης - πλαίσιο μάλιστα αναγνωρίζεται και η ευρύτατη ευχέρεια των κρατών για την επίτευξη του τιμωρητικού αποτελέσματος: "τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέγουν να τιμωρούν μόνον συμπεριφορά η οποία είτε εκδηλώνεται κατά τρόπο που διαταράσσει τη δημόσια τάξη είτε έχει απειλητικό, υβριστικό ή προσβλητικό χαρακτήρα." Άρα, το πώς θα επιτευχθεί αυτή η ισορροπία στο εθνικό δίκαιο είναι αρμοδιότητα του εθνικού νομοθέτη.

Πάντως οι ενστάσεις για την αοριστία της παραπάνω διατύπωσης, οι οποίες είναι εύλογες δεδομένου ότι με τον νόμο αυτόν θα ρυθμίζεται η σχέση δύο συνταγματικών δικαιωμάτων δηλαδή αφενός η ελευθερία της έκφρασης (άρθρο 14 του Σ.) κι αφετέρου η προστασία της ελευθερίας, τιμής και ζωής καθενός που βρίσκεται στην Ελληνική επικράτεια (άρθρο 5 παρ. 2 του Σ.), θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να συσχετίζονται με τον νομοτεχνικά αποδεκτό βαθμό γενικότητας που περιέχουν οι ήδη υφιστάμενες διατάξεις του ποινικού κώδικα - εκείνες που δεν έχουν δημιουργήσει πρόβλημα συνταγματικότητας.

Κατά τη γνώμη μου, το πλαίσιο διάταξης που ορίζει η απόφαση της ΕΕ είναι πιο συγκεκριμένο από υφιστάμενες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που είναι διατυπωμένες με σαφέστατα μεγαλύτερο βαθμό αφαίρεσης. Ας δούμε λ.χ. την διάταξη που τιμωρεί το ποινικό αδίκημα της απειλής (άρθρο 333 Π.Κ.):
"Όποιος προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία απειλώντας τον με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή". 

Υπάρχει καμια αμφιβολία ότι η διατύπωση αυτή είναι πιο αόριστη από την τυποποίηση της Απόφασης - πλαίσιο για την "άρνηση γενοκτονιών"; Αν κάποιος δεν είχε ποτέ του εμπειρία εφαρμογής ποινικού δικαίου θα έλεγε κι εδώ "θα ποινικοποιήσουμε τον "τρόμο" και την "ανησυχία";" Ουδείς βέβαια ασχολείται, γιατί το άρθρο 333 εφαρμόζεται κάθε μέρα από τα ποινικά δικαστήρια χωρίς να έχει διαπιστωθεί ποτέ η "αντισυνταγματικότητά" του ή οποιαδήποτε άλλη πρόσκρουση στις διατάξεις που κατοχυρώνουν την ελευθερία της έκφρασης. Το ίδιο ισχύει και για πληθώρα άλλων διατάξεων.

Επιπλέον, η παραπάνω διάταξη της Απόφασης - πλαίσιο παραπέμπει στο Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που τυποποιεί τα αδικήματα της γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και τα εγκλήματα πολέμου. Επομένως, το εύρος αυτής της διάταξης εμπλουτίζεται και από το κανονιστικό περιεχόμενο αυτών των διατάξεων. Διαφωνώ όμως με το γεγονός ότι η διάταξη της Απόφασης - πλαίσιο επιβάλλει τον κολασμό στις περιπτώσεις των αδικημάτων που προβλέπονται από το Καταστατικό, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη δικαστικής απόφασης του Δ.Π.Δ. για το θέμα αυτό. Η τιμωρία μιας άρνησης γενοκτονίας χωρίς την ύπαρξη προηγούμενης δικαστικής απόφασης κατά τη γνώμη μου βρίσκεται σε σχέση έντασης με την ελευθερία της έκφρασης καθώς και με μια αντίστροφη αλλά ισχύουσα εκδοχή του τεκμηρίου της αθωότητας: δεν υπάρχει κάποιο τεκμήριο "ενοχής" επειδή κάποιος θεωρεί ότι ουδέποτε τελέστηκε μια θηριωδία που εμπίπτει στην έννοια λ.χ. στα εγκλήματα πολέμου, χωρίς σχετική δικαστική κρίση. Αν ήταν έτσι, θα ήταν εντελώς περιττό το Δ.Π.Δ. Σε αυτό θεωρώ ότι υπάρχει πρόβλημα και ότι τα ελληνικά νομοσχέδια που προϋποθέτουν την ύπαρξη δικαστικών αποφάσεων κινούνται προς την σωστή διορθωτική κατεύθυνση.

Η έκφραση μιας γενικής γνώμης είναι εντελώς διαφορετική νομική κατηγορία από την υποκίνηση σε πράξεις βίας εναντίον ατόμων ή ομάδων. Ο κίνδυνος μια γνώμη να εκληφθεί ως υποκίνηση είναι υπαρκτός και με το ισχύον δίκαιο, ακόμη και ως προς το αδίκημα της απειλής καθώς και άλλα αδικήματα. Ο υπερτονισμός του κινδύνου όμως υποβαθμίζει την εμπειρία και επάρκεια των δικαστών, των δικηγόρων αλλά και γενικότερα της νομικής ως επιστήμης και ως συστήματος απονομής του δικαίου. Και αρνείται ότι οι αντιρατσιστικοί νόμοι ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες.
---
πηγή: E-Lawyer
---
*

Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

... Μάνινγκ εναντίον Ομπάμα ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*

Δικάζεται στις ΗΠΑ
ένας μεγάλος ήρωας της εποχής μας


Στο στρατοδικείο που συνεδριάζει στη στρατιωτική βάση του Φορτ Μιντ, στην πολιτεία του Μέριλαντ των ΗΠΑ, άρχισε τη Δευτέρα μια δίκη που αναμένεται να διαρκέσει τρεις μήνες και η οποία θα μείνει σίγουρα στην Ιστορία. Η κυβέρνηση Ομπάμα θέλει να καταδικάσει σε ισόβια δεσμά τον 25χρονο σήμερα στρατιώτη Μπράντλι Μάνινγκ -και μάλιστα χωρίς δικαίωμα απελευθέρωσης ποτέ!- επειδή όταν ήταν 22 ετών διοχέτευσε εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα, πολλά από αυτά διαβαθμισμένα, που αφορούν στους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, συμπεριλαμβανομένων ειδεχθών εγκλημάτων εναντίον των ντόπιων πληθυσμών που διέπραξαν τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής, στον ιστότοπο Γουίκιλικς το 2010, προκαλώντας παγκόσμιο πολιτικό και διπλωματικό σάλο.

Ο πανικός της κυβέρνησης Ομπάμα για την αποκάλυψη της κτηνωδίας και των βάρβαρων πράξεων των Αμερικανών στρατιωτών ήταν τόσο μεγάλος ώστε εξέδωσε εντολές στα όρια της παράνοιας. Απαγόρευσε π.χ. ο Ομπάμα στους Αμερικανούς δημόσιους υπαλλήλους να... διαβάσουν (!) τα τηλεγραφήματα που βρίσκονταν πλέον παντού στο Διαδίκτυο. Η αμερικανική κυβέρνηση «συμβούλευσε» επίσης τους Αμερικανούς φοιτητές να μη διαβάσουν κανένα από τα εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα που ήταν προσιτά στους πάντες μέσω Ιντερνετ, γιατί αν τα διάβαζαν θα έθεταν σε κίνδυνο την προοπτική κάποια μέρα στο μέλλον να προσληφθούν σε θέση κάποιου επαγγέλματος με υψηλές απαιτήσεις ασφάλειας!


Με άλλα λόγια ο Ομπάμα είπε στους νέους Αμερικανούς ότι φακελώνονται όλοι όσοι διαβάζουν ηλεκτρονικά τα αποκαλυφθέντα διπλωματικά τηλεγραφήματα και θα το πληρώσουν ακριβά! Ο στρατιώτης Μάνινγκ, αξιοποιώντας τις τεράστιες πλέον δυνατότητες των υπολογιστών, διοχέτευσε στον ιστότοπο Γουίκιλικς (WikiLeaks) 250.000 τηλεγραφήματα από αμερικανικές πρεσβείες και 490.000 στρατιωτικά ντοκουμέντα για τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, συν κάποια βίντεο. Ενα από τα βίντεο αυτά σόκαρε τόσο πολύ τον Μάνινγκ ώστε έγινε η αιτία να αποφασίσει να δημοσιοποιήσει τα αποκαλυπτικά έγγραφα για τα εγκλήματα των αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής στα οποία είχε πρόσβαση. Γυρισμένο το 2007 στη Βαγδάτη, δείχνει ένα αμερικανικό ελικόπτερο Απάτσι να επιτίθεται εναντίον μιας ομάδας άοπλων Ιρακινών πολιτών που συμπεριλάμβανε γυναίκες και παιδιά, απλώς για να... διασκεδάσουν οι Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώνοντας Ιρακινούς!!! Εξόντωσαν όντως άντρες, γυναίκες, παιδιά και δολοφόνησαν επίσης εσκεμμένα πέραν πάσης αμφιβολίας έναν δημοσιογράφο του βρετανικού ειδησεογραφικού πρακτορείου Ρόιτερ και τον οδηγό του που έτυχε να βρίσκονται εκεί για να μη γράψουν αυτά που είδαν!

Επειδή η λήψη είναι μέσα από το στρατιωτικό ελικόπτερο των ΗΠΑ και είναι καταγεγραμμένοι οι διάλογοι των Αμερικανών στρατιωτών του πληρώματος, ο στρατιώτης Μάνινγκ, όπως αναφέρει στην έγγραφη κατάθεση που έδωσε προδικαστικά στις 28 Φεβρουαρίου 2013, σοκαρίστηκε υπέρμετρα «από την παθιασμένη δίψα για αίμα που φαίνονταν να έχουν. Εδειχναν να μη δίνουν καμία αξία στην ανθρώπινη ζωή». Αυτό ήταν το σημείο καμπής. Ο νεαρός στρατιώτης Μάνινγκ αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τα έγγραφα για τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, κρίνοντας ότι «συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο σημαντικών ντοκουμέντων της εποχής μας και αποκαλύπτουν το πραγματικό κόστος του πολέμου». Ο Μάνινγκ συνειδητοποίησε, όπως είπε ο ίδιος, ότι οι Αμερικανοί στρατιώτες των κατοχικών στρατευμάτων στο Ιράκ «είχαν γίνει μονομανείς με τη σύλληψη και τη δολοφονία ανθρώπινων στόχων». Ο Μάνινγκ ήρθε πρώτα σε επαφή με την «Ουάσινγκτον Ποστ» για να δώσει τα έγγραφα, αλλά συνάντησε πλήρη έλλειψη ενδιαφέροντος - άλλωστε η «Ουάσινγκτον Ποστ» είχε ταχθεί υπέρ της εισβολής και κατάληψης του Ιράκ.

Προσπάθησε έπειτα να τα δώσει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», αλλά απέτυχε κι εκεί, οπότε κατέληξε τελικά στον ιστότοπο Γουίκιλικς. Οταν τον συνέλαβαν ως ένοχο για τη διαρροή, οι Αμερικανοί στρατιωτικοί προσπάθησαν να τον... τρελάνουν!

Τον έκλεισαν έντεκα μήνες (!) στην απομόνωση και μάλιστα τον κρατούσαν γυμνό!!! Το σχέδιό τους όμως απέτυχε. Από το εφηβικό, σχεδόν παιδικό πρόσωπο του στρατιώτη Μάνινγκ με τα χοντρά μυωπικά γυαλιά αντιλαμβάνεται κανείς ότι έχει να κάνει με μια νεαρή μοναχική ιδιοφυΐα στους υπολογιστές, σε μια περίπτωση δηλαδή που η απομόνωση έχει μικρότερες επιπτώσεις συνήθως από όση έχει στους συνηθισμένους ανθρώπους. Οταν αποκαλύφθηκε ότι ο στρατιώτης Μάνινγκ κρατείται στη απομόνωση και γυμνός με στόχο να τον τρελάνουν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, επέδειξε κατάπτυστη συμπεριφορά, δηλώνοντας ότι «αυτή είναι η δέουσα συμπεριφορά απέναντί του»!!!

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

... μια αδίστακτη τρικομματική κυβέρνηση ...

*
Ριζοσπάστης
***
*


Μέρες Οτσαλάν!


Απήγαγαν και παρέδωσαν πολιτικό πρόσφυγα σε ξένες μυστικές υπηρεσίες!

Η εμπλοκή των ελληνικών υπηρεσιών, αν και ανομολόγητη ακόμα, πρέπει να θεωρείται δεδομένη!

Ολα τα στοιχεία «φωνάζουν» πως οι ελληνικές δυνάμεις καταστολής και η ελληνική κυβέρνηση παρέδωσαν στις τουρκικές υπηρεσίες έναν Τούρκο πολιτικό πρόσφυγα, ο οποίος απήχθη από το κέντρο της Αθήνας για να βρεθεί λίγες ώρες αργότερα σιδηροδέσμιος στην Αδριανούπολη και ακολούθως στα κελιά της Αντιτρομοκρατικής στην Κωνσταντινούπολη!

Οι μαρτυρίες είναι συντριπτικές. Αντιγράφουμε από το προχτεσινό ρεπορτάζ του «Ρ»:

*

«Σύμφωνα με πληροφορίες και στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, ο 26χρονος Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας Μπουλούτ Γιαϊλά απήχθη με γκανγκστερικό τρόπο το βράδυ της Πέμπτης, 30 Μάη, στην οδό Σόλωνος, στην Αθήνα, από "αγνώστους" και μεταφέρθηκε με αυτοκίνητο σε άγνωστο σημείο. Είχε πέσει θύμα βασανιστηρίων στην Τουρκία, ενώ προ ολίγων εβδομάδων είχε αποστείλει γραπτό αίτημα προς την Διεύθυνση Αλλοδαπών της ΕΛ.ΑΣ., ζητώντας να καθορισθεί ημερομηνία προσέλευσής του, για να υποβάλει αίτηση χορήγησης ασύλου.

Σύμφωνα με καταγγελίες, το αυτοκίνητο με το οποίο μεταφέρθηκε φέρεται να ανήκε στη δύναμη της Αστυνομίας, αν και δεν είχε σαφή υπηρεσιακά διακριτικά. Παρά τις αρνήσεις της ΕΛ.ΑΣ. το Σάββατο το μεσημέρι έγινε γνωστό ότι ο Γιαϊλά φυγαδεύτηκε χωρίς καμιά επίσημη ή νόμιμη διαδικασία, παραδόθηκε στις τουρκικές αρχές και κρατείται στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία στην Κωνσταντινούπολη. Οπως ο ίδιος αφηγήθηκε στον συνήγορό του, επιβιβάστηκε βίαια στο πρώτο ΙΧ, από άνδρες που μιλούσαν ελληνικά και στη συνέχεια τον μετεπιβίβασαν σε άλλο ΙΧ, όπου τον συνόδευαν άνδρες που μιλούσαν τουρκικά και αγγλικά. Μετά από πολύωρο ταξίδι έφθασαν στα ελληνοτουρκικά σύνορα, όπου και παράνομα τα πέρασαν από ένα άνοιγμα στα συρματοπλέγματα. Στη συνέχεια, έγινε η σύλληψή του στο Αστυνομικό Τμήμα της Αδριανούπολης»!

*

Η κυβέρνηση της «σωτηρίας» επαναλαμβάνει ό,τι έπραξε η κυβέρνηση της «επανίδρυσης», όταν το 2005 οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες είχαν απαγάγει τους 28 Πακιστανούς για λογαριασμό τότε των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.

Η κυβέρνηση της «σωτηρίας» επαναλαμβάνει ό,τι διέπραξε η κυβέρνηση της «ευημερίας» του Σημίτη με την υπόθεση Οτσαλάν.

Η κυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη, τη στιγμή που όλος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την ανελέητη καταστολή που υφίστανται οι διαδηλωτές στην Τουρκία, φέρεται να ενεπλάκη στην αποτρόπαιη πράξη της απαγωγής και παράδοσης πολιτικού πρόσφυγα στις τουρκικές αρχές!

Η κυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη φέρεται να κουρελιάζει στην κυριολεξία κάθε έννοια σεβασμού δικαιωμάτων των προσφύγων. Να ποδοπατά τις προβλεπόμενες διαδικασίες ακόμη και της ισχύουσας νομιμότητας. Να λειτουργεί σαν γκάνγκστερ ενάντια στις λαϊκές ελευθερίες.

Η κυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη είναι αδίστακτη!
---
Νίκος Μπογιόπουλος
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

... Τουρκία: κράτος - υπόδειγμα των Μνημονίων ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

«Εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ»...

Τι είναι η Τουρκία; Αν πιστέψουμε την προπαγάνδα της τελευταίας τριετίας στην Ελλάδα, η Τουρκία είναι το «κράτος - υπόδειγμα» της σωστής εφαρμογής των Μνημονίων...

Αν φέρουμε στο μυαλό μας τα λόγια των ενσωματωμένων στο εγχώριο μιντιακό καθεστώς λοβοτομής της κοινής γνώμης, η Τουρκία είναι η απόδειξη ότι το ΔΝΤ είναι ένας «παρεξηγημένος» οργανισμός. Οτι το ΔΝΤ μπορεί να είναι και ένας καλός, φιλεύσπλαχνος, συνεργάσιμος, συνεννοήσιμος, ζουμπουρλούδικος οργανισμός, που όχι μόνο δεν κάνει «λάθη», αλλά και στέκεται αρωγός σε χώρες, ώστε να αναπτυχθούν και να ορθοποδήσουν...

Φυσικά, ουδείς αμφιβάλλει ότι, με βάση τα κριτήρια των υμνητών του ΔΝΤ, με βάση τα «πιστεύω» του ξεπουλήματος, των ιδιωτικοποιήσεων, με βάση το ευαγγέλιο των υπηρετών των μονοπωλίων, όντως η Τουρκία, μετά την κρίση που τη συγκλόνισε το 2001, «αναπτύχθηκε».

Το 2010, για παράδειγμα, ο ρυθμός ανάπτυξης της Τουρκίας (ένα στοιχείο με το οποίο «λιγώνουν» όλοι οι χαρτογιακάδες του κόσμου) εκτινάχτηκε στο 8,9%, και το 2011 στο 8,5%, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο στους G-20, μετά από εκείνο της Κίνας.

Αλλά, πίσω από τη στατιστική «βιτρίνα» του τούρκικου καπιταλισμού, υπάρχει και η... ενδοχώρα του.

*

Πριν δούμε τι επικρατεί στην τουρκική κοινωνική «ενδοχώρα», δηλαδή πριν αναφερθούμε στις συνέπειες αυτού του τούρκικου «θαύματος», αφού αυτή η κατηγορία «θαυμάτων» επιφέρει πολλές και δυσάρεστες συνέπειες στις ζωές των κανονικών ανθρώπων, θα πρέπει να σημειώσουμε τα υλικά με τα οποία συντελείται.
Το τουρκικό οικονομικό «θαύμα», πέραν του αυταρχισμού στον τρόπο και τη μορφή διακυβέρνησης, είχε και έχει σαν λίπασμα:
α) Ρυθμίσεις ελαχιστοποίησης του λεγόμενου «εργατικού κόστους», με το βλέμμα στην προσέλκυση «ξένων επενδύσεων», που σημαίνει ότι ο μέσος μισθός του εργαζόμενου στην Τουρκία κυμαίνεται στα 350 ευρώ μηνιαίως (σ.σ.: αυτό κάτι μας θυμίζει...).

β) Περιορισμός κοινωνικών δικαιωμάτων, στο όνομα της «σταθεροποίησης» και της διαφύλαξης εκείνης της «ομαλότητας» που θα διευκολύνει την «ανάπτυξη» (σ.σ.: αυτό κάτι μας θυμίζει...).

γ) Επιβολή χαριστικών πράξεων, πακέτα φορολόγησης επιχειρήσεων με συντελεστή που δεν ξεπερνά το 2%, αμνήστευση πλούτου και ξέπλυμα χρήματος για μεγαλοκαταθέτες του εξωτερικού με συμβολικό τίμημα, ρυθμίσεις που καθιστούν κάτι παραπάνω από φιλική τη φορολογία για το μεγάλο κεφάλαιο (σ.σ.: αυτό κάτι μας θυμίζει...).

δ) Υπερδανεισμός των νοικοκυριών, με συνέπεια την υπερχρέωσή τους, ώστε να συντηρηθεί η καταναλωτική «φούσκα» (σ.σ.: αυτό κι αν μας θυμίζει κάτι...).

*

Αυτά είναι τα υλικά του τούρκικου «θαύματος».
Κάπως έτσι η Τουρκία ανακηρύχτηκε πέρσι η τρίτη αναπτυσσόμενη χώρα παγκοσμίως μετά τις Κίνα, Ινδία, και να γιατί ο Τούρκος Πρόεδρος Γκιούλ, έφτασε να δηλώνει:

«Κάποτε η Τουρκία ήταν ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης, σήμερα είναι ο μόνος υγιής»...

Στην «υγιή» γείτονα, όμως, συμβαίνουν τα εξής:
1) Οι ταξικές ανισότητες στην Τουρκία έχουν πάρει αβυσσαλέο χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να την κατατάσσουν τρίτη χώρα παγκοσμίως στη σχετική μέτρηση μετά τη Χιλή και το Μεξικό (σ.σ.: τα άλλα αγαπημένα παιδιά του ΔΝΤ). Τα εισοδήματα των πλουσίων στην Τουρκία είναι - σύμφωνα με την τουρκική στατιστική υπηρεσία - 8,5 φορές μεγαλύτερα από τα εισοδήματα των φτωχότερων Τούρκων.

2) Το πλουσιότερο 20% των πολιτών στην Τουρκία κατέχει σχεδόν το 50% του παραγόμενου εισοδήματος της χώρας, ενώ για το φτωχότερο 20% του πληθυσμού των 80 εκατομμυρίων πολιτών αντιστοιχεί μόλις το 5,6% του ΑΕΠ.

3) Το ποσοστό της φτώχειας στη χώρα έχει ξεπεράσει το 18% του πληθυσμού, που σημαίνει ότι περίπου 15 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες φτώχειας και απόλυτης αδυναμίας να καλύψουν τα αναγκαία για τη διαβίωσή τους.

4) Σχεδόν το 60% του τουρκικού λαού είναι χρεωμένο στις τράπεζες, το 44% δεν μπορεί να αγοράσει καινούρια ρούχα, το 60,5% δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να δαπανήσει χρήματα για να φάει κρέας, το 87% του πληθυσμού δεν έχει τα χρήματα που απαιτούνται για μια βδομάδα διακοπών.

5) Στον τομέα της απασχόλησης, το μέσο ποσοστό απασχόλησης στις χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ είναι 66,1% ενώ στην Τουρκία είναι 44,3%.

6) Στην εκπαίδευση, η Τουρκία το 2007 διέθετε ανά μαθητή 7 φορές λιγότερα χρήματα για τη μόρφωσή του από το μέσο όρο της αντίστοιχης δαπάνης μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.

7) Η παιδική θνησιμότητα στην Τουρκία, όπως καταμετρήθηκε το 2008, είναι κατά 4 φορές μεγαλύτερη από το μέσο όρο των κρατών - μελών του ΟΟΣΑ, και έφτασε το 17/1.000.

8) Από τις 81 επαρχίες της Τουρκίας, οι 67 βρίσκονται σε κατάσταση υποβάθμισης σε σχέση με τις αναπτυγμένες περιφέρειες άλλων χωρών του κόσμου που έχουν συγκρίσιμο επίπεδο ανάπτυξης με την Τουρκία, ενώ οι 27 από αυτές τις επαρχίες τελούν υπό καθεστώς φτώχειας.

*

Αυτός είναι «ο μόνος υγιής», όπως αποκαλεί τη χώρα του ο Γκιούλ. Αυτό είναι το οικονομικό «θαύμα» της Τουρκίας.
Η «υγεία» της Τουρκίας αποκαλύπτει τι σημαίνει «υγεία» στη γλώσσα του κεφαλαίου. Είναι η γλώσσα, δηλαδή, την οποία χρησιμοποιούν και στην οποία συνεννοούνται οι κεφαλαιοκράτες (και) στην Τουρκία.

Πρόκειται, όπως είναι φανερό, για την κοινή γλώσσα των μονοπωλίων και της ταξικής εκμετάλλευσης παντού στον κόσμο. Ακόμα πιο φανερό, δε, είναι ότι καθόλου δεν απασχολεί τους πλουτοκράτες αν το «αξάν» αυτής της γλώσσας είναι περισσότερο ή λιγότερο ισλαμικό, περισσότερο ή λιγότερο κεμαλικό...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

... όταν ο Κεμάλ φοβίζει ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*
Το Ροντβάιλερ

Ο νεαρός άντρας έχει βγει βόλτα στη γειτονιά μ' ένα σκυλί μαύρο, οπότε εξ ορισμού απειλητικό, μεγαλόσωμο, οπότε εξ ορισμού δυνατό, Ροντβάιλερ, οπότε αφού δεν το δάγκωσε ποτέ άνθρωπος, κυκλοφορεί ως «κακό», ενισχυμένο από χολιγουντιανά θρίλερ και «προφητείες». Η απέναντι κυρία, οικεία κι ευγενής, σταυροκοπιέται φωναχτά επικαλείται την Παναγιά και αναρωτιέται «τι είναι τούτο;»... Η εκπαιδεύτρια του σκύλου δυο βήματα παραπίσω, ευγενικώς παρεμβαίνει και ομιλεί περί μύθων κακής ράτσας, κάνει μια απονενοημένη προσπάθεια να καλμάρει το φόβο και την προκατάληψη της γενίκευσης. Στη θέα και μόνον του σκυλιού ο τρόμος δεν υποχωρεί. Η μορφωμένη γειτόνισσα δεν αρκείται, παρότι έχει και μάνα εκπαιδευτικό, στο παιδευτικότατον «το παιδί σου και το σκυλί σου όπως το μάθεις»... Το σκυλί χαριεντίζεται ηρέμως. Δίνει στίγμα προθέσεων με το κούνημα της ουράς του, αλλά φευ, η φυγή μπρος στο μαύρο, το κακό σκυλί, είναι το λογικό τέλος του σκηνικού άμα τη εμφανίσει της... ράτσας του.

Ο Κεμάλ τρόμαξε τη μαμά και τον μπαμπά ! Πού να φανταστούν πως στέλνουν το παιδί στο Δημοτικό, στην προσφυγοδέχτρα βόρεια Ελλάδα και κοτζάμ μορφωμένη κι ευαίσθητη δασκάλα, παίζει με την ψυχή του, ύπουλα , με όπλα σαν τη μουσική του σκύλου Χατζιδάκι και του Ροντβάιλερ Γκάτσου ! Είναι δόντια οι νότες και κυνόδοντες οι στίχοι, και δαγκώνουν τις παιδικές ψυχές... Η διευθύντρια ελέγχει και ελέγχεται πολιτισμικώς για την αντοχή της στο κακό που τους βρήκε στο σχολειό.

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι γενναίος. Δε φοβάται τα σκυλιά τα καπιταλιστικά που είναι εκπαιδευμένα να δαγκώνουν τους δούλους εργάτες και να βαστάνε την τάξη στο ανθρώπινο κοπάδι. Ξέρει να πλησιάζει τα σκυλιά της ανάπτυξης. Αυτά έχουν διδαχτεί από κούνια να δαγκώνουν στο λαιμό, ανεξαρτήτως ράτσας και περιλαίμιου. Μπορεί να είναι γερμανικοί λύκοι, αμερικάνικα Ροντβάιλερ, κινέζικα Πεκινουά, ελληνικά Γκέκας κι αλβανικά κι αφγανικά και κολομβιάνικα... Δεν είναι ράτσα τα καπιτάλια. Είναι τάξη εκπαίδευσης των ανθρώπων. Και πήγε και τα είδε στο καθαρό κι εν πλήρει τάξει εκτροφείο τους. Αφοβος. Κάτοχος των γαλανόλευκων περιλαιμίων τους που γράφουν ομοιόμορφα «κέρδος».

Είναι να μη σε βρει αδέσποτη σφαίρα σε δεσπόζουσα θέση αδυναμίας. Ετσι κι απασφαλιστεί επιστημονικώς το... DNA και περάσει στις ασφαλιστικές εταιρείες και στο συνταξιοδοτικό ή προνοιακό σύστημα, τότε οι δεσπότες βγάζουν φράγκα πιθανολογώντας επί του τρόμου σου. Αμολάς μια ιστορία για σκύλους και ύστερα προσλαμβάνεις τον μπόγια. Το αντιρατσιστικό σκυλί δαγκώνει; Και ποιον; Στο περιλαίμιο η απάντηση: «Η εταιρεία μπορεί να είναι πολυεθνική. Η κοινωνία ποτέ». Αλήτες, που θα πείτε εθνικό ποιητή τον Παλαμά, που έγραψε το Δωδεκάλογο του Γύφτου... Γαβ! Γαβ!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*